Oferty zatrudnienia w IT coraz częściej umożliwiają kandydatom wybór pomiędzy umową o pracę a kontraktem B2B. Czym różnią się te rozwiązania, co wybrać i skąd biorą się różnice w stawkach?
Przeglądając oferty z branży IT, często możemy spotkać się z dość dużą różnicą pomiędzy stawkami podawanymi dla umowy o pracę (tzw. UoP) a umowy B2B. Niekiedy wynosi ona nawet kilka tysięcy złotych. Wynika to z założeń tego typu kontraktu – warto przy tym zwrócić uwagę na znaczenie skrótu B2B, który rozwija się jako „Business-to-Business”, czyli „firma do firmy”. Pracodawca zawiera zatem kontrakt nie z konkretnym pracownikiem, a jego firmą – nawet w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej. To z kolei sprawia, że spora część obowiązków spoczywa po stronie wykonawcy: dotyczy to przede wszystkim obowiązku naliczania i odprowadzania podatków oraz składek ZUS.
Pierwszy kontakt z zatrudnieniem w formie B2B może wprowadzić niejednego kandydata w pewne zakłopotanie. Warto zacząć od kilku czynników, które zwłaszcza w kontekście IT mogą być atrakcyjne z perspektywy pracownika, a właściwie wykonawcy kontraktu. Jedną z nich jest fakt, że pracodawca nie może wskazać konkretnego miejsca ani nawet czasu pracy – to ogromna elastyczność, co spodoba się szczególnie osobom, które nie chcą pracować z biura czy tracić czasu na codzienne dojazdy.
Dodatkowo wykonawca ma większe pole do manewru w kwestii rozliczeń i wyboru formy opodatkowania. Obecnie część specjalistów IT ma dostęp do preferencyjnej stawki ryczałtu w wysokości 12%. W efekcie kwota na kontrakcie jest nie tylko wyższa, lecz także większa część może trafić prosto do wykonawcy nawet po uwzględnieniu podatków i składek.
Choć kontrakt B2B często wiąże się z lepszymi warunkami pod względem finansów, należy pamiętać, że przy takiej opcji rezygnuje się z praw pracowniczych. Umowa typu B2B należy do umów cywilnoprawnych – stosuje się zatem przepisy Kodeksu cywilnego, zamiast Kodeksu pracy jak w przypadku UoP. Co to oznacza? Największym minusem będzie prawdopodobnie brak urlopu wypoczynkowego. Coraz częściej jednak możemy spotkać się z zapisami, które umożliwiają zaprzestanie świadczenia usług na określony czas bez przerwy w zapłacie, „symulując” w ten sposób urlop. W przypadku problemów zdrowotnych należy samodzielnie zająć się wnioskiem o zasiłek chorobowy.
Ponadto benefity pracownicze są często niedostępne przy B2B – jeśli jednak taka opcja będzie dostępna, możemy spodziewać się pewnych zawiłości w kwestii podatków. Kolejnym argumentem za umową o pracę jest większa stabilność zatrudnienia, jak również brak potrzeby bieżącej obsługi własnej firmy, na przykład opłacania księgowości.
Co będzie lepszą opcją? Wybór ostatecznie zależy od preferencji – B2B to większa wypłata, jednak UoP zapewnia większą stabilność i szereg zabezpieczeń wynikających z Kodeksu pracy. W kontekście IT swoboda charakterystyczna dla umów cywilnoprawnych może jednak okazać się przeważającym argumentem, zwłaszcza dla osób, które nie chcą wiązać się na długo z jedną firmą.
Przed podjęciem decyzji należy przeanalizować, czy zadania świadczone w ramach kontraktu nie mają charakteru umowy o pracę – przy takich wskazaniach możemy spodziewać się kary finansowej. Mowa nie tylko o ustaleniach pomiędzy stronami, lecz także o faktycznym charakterze pracy w świetle przepisów.
Zdj. główne: Gabrielle Henderson/unsplash.com
